نام عبدالسلام برای همیشه مفهوم و معنای مرکز فیزیک نظری را به ذهن متبادر میکند. وی نه تنها به مرکز تحقیقاتی حوزه مذکور، تحقق بخشید و به این ترتیب مؤسس مکانی مناسب برای تحقیقات دانشمندان رشته فیزیک در سطوح بالای علمی گردید، بلکه به واسطه مدیریتش در مؤسسه مذکور ((ICTPT، الگویی برای سایر ملل به وجود آورد. این محقق عالیقدر، بتدریج به چهره ای مطرح در عرصه سیاست و علوم بین الملل تبدیل شد. وی سفرهای متعددی به نقاط مختلف جهان نمود و قادر بود در بحثهایی که بین وی و سران کشورها و دولتمردان درمی گرفت، آنان را در جهت پیشبرد اهداف خود در راستای بازشناسی و اعتلای علم و دانش در کشورهای متبوعشان در خدمت بشریت متقاعد سازد. این مرد بزرگ که یکی از چهره های شاخص علم فیزیک قرن محسوب می گردد، در سال 1926 در کشور پاکستان دیده به جهان گشود. او پس از طی مراحل تحصیلی و آکادمیک در دانشگاه پنجاب، دانشکده سنت جان، آزمایشگاه کاوندیش، سرانجام در سال 1952 موفق به اخذ درجه دکتری فیزیک از دانشگاه کمبریج گردید. وی سپس به موطن خویش بازگشت و در مقام استاد دانشکده های دولتی پنجاب و لاهور به امر تعلیم و آموزش پرداخت. اما پس از مدتی به دلیل مهجور ماندن از محافل و رویدادهای علمی و نیز به دلیل عدم وجود امکانات علمی و آموزشی، بار دیگر به دانشکده کمبریج بازگشت. او این بار در مقام یک سخنران انجام وظیفه نمود. در سال 1957 وی به سمت استادی عالیرتبه فیزیک نظری دانشکده سلطنتی منصوب گردید. عبدالسلام که همواره از عدم امکانات آموزشی در کشور خود رنج می برد، بر آن شد تا شاید بتواند برای علاقمندان علم فیزیک راهی را بگشاید و تسهیلاتی برای آنان فراهم نماید. در پی همین تصمیم، اندیشه ایجاد تأسیس مرکز بین المللی فیزیک نظری با تکیه بر سرمایه های انجمن های بین المللی در ذهن وی قوت گرفت. شهرت پروفسور عبدالسلام به دلیل نظریه "الکتروضعیف" است که مشتمل بر ادغام نظری و ریاضی تعاملهای الکترو مغناطیسی و الکتروضعیف است. این نظریه در حال حاضر در روندی قرار گرفته است که در نهایت تمامی نیروهای بنیادی طبیعی را یکپارچه قلمداد می کند. دستیابی به نظریه فوق موفقیت دیگری را نصیب وی کرد: در سال 1979 پروفسور عبدالسلام به اتفاق استیون واینبرگ و شلدون گلشو آمریکایی به اخذ جایزه نوبل نایل آمد. اعتبار نظریه مذکور بارها و بارها از طریق آزمایشات گوناگون به اثبات رسیده است. نظریه این دانشمند بزرگ تاکنون هسته و بنیان مدل معیار فیزیک محسوب می شود. این مرد بزرگ که در طول زندگی پربار خود از هیچ کوشش و تلاشی در جهت اعتلای علم فرو گذار ننموده بود، پس از یک دوره طولانی بیماری سخت، سرانجام در روز 21 نوامبر سال 1996 میلادی در آکسفورد چشم از جهان فروبست. پیکر وی در موطنش یعنی پاکستان به خاک سپرده شد. یادش گرامی باد.